Adam olsak.
Keşke.
En azından bir kere adam olsak.
Bir gün fakir sofrasına otursak.
Bir gün fakir düğününe gitsek.
Bir gün insan olsak.
Bir fakirin çocuğunu sünnet ettirsek.
Öksüz ve yetimin yanında olsak. Bir günde gösteriş için abdest alıp namaz kılmasak. Hak ve hakikat ne ise onu söylesek.
Her girdiğimiz ortama göre davranmasak. Adam gibi adam olsak.
Yüce yaradan ''en şerefli yarattığım varlık insan'' diyor ya ayeti kerime de.
Bari yaradana yüzümüz olsun.
Bir kere insan olsak.
Olmaz mı?
Dostumuzu, yoldaşımızı, arkadaşımızı satmasak.
Zengin sofralarında, özel davetlerde çok görünmesek. Sosyal medyada paylaşmasak da arkamızdan milleti sövdürmesek.
Ayetten, hadisten bahsedip, riyadan, gösterişten uzak dursak.
Bir Günde bağlarımızdan çıksak, kerpiç evlerde gecekondularda da hayat var deyip empati yapsak.
Onların yanında olsak.
Hak vaki olduğunda, yüzümüz olsa.
Etrafımızı terbiye etmeden önce nefsimizi terbiye etsek.
Ye kürküm ye'yi bıraksak da geride kime ne bırakacağızı düşünsek. Yardım edeceğimiz kişilere kendimizden bir şeyler versek. Zoraki kartlarla iaşelerle bu işi geçiştirmesek.
Ağzımızda şer, dilimizde yalan olmasa da, en şerefli varlık olarak yaratıldığımıza inansak, şerefsizliğimizi bir kenara bırakarak.
Ahmed’in Mehmed’in parasını arsasını, nasıl kazandığını değil de, biz ahiret bankasına ne yatırım yaptık onu soğulsak.
İnsan gibi davransak da bir kerede insan olsak.
Kimseyi makamlarda bekletmesek.
Hayatta tıraş olduğumuzu unutmasak. Tıraşa oturanlar tıraşı bitince kalkar. Yerine başka tıraş olacak gelir ya birazda hayatı böyle düşünsek.
Mahkemenin kadıya mülk olmadığını anlasak.
Kimseye el pençe divan durdurmasak kendimizi de kula kulluk edilmeyeceğini anlatsak.
Olmaz mı?
Olmaz değil mi?
İnsan olmak ayrı bir erdem.
İnsanımsı bir şey ayrı.
Mahlukat ayrı.
Dedim ya bir gün insan olsak, olabilsek ve öyle yaşasak.
Bugünlükte bu kadar
Kalın sağlıcakla.
YORUMLAR