Yok.
İyi oynamadığımız bir maçta üç puan almak tabi ki sevindirici.
Golden sonra cılız ve basit ataklarla zamanı geçiştirmeye çalıştık. Doğrusu bu. Şimdiden daha evimizdeki ilk maçtan hemen sonra eleştirimi olur diyeceksiniz?
Evet, olmalı.
Beşiktaş karşısında oynana oyun sonrası evimizdeki maçta rakip İstanbulspor olunca insan ister istemez takımını görmek istiyor.
İstanbulspor’un forvetlerinin beceriksiziliğini de katarsak bu üç puan aslında altın değerinde bir üç puan. Tabi daha ligin başlangıcı. Takım koşuyor, gayret ediyor. Fakat unutulmamalı ki, istediğiniz kadar mücadele edin takım bu.
Çok çabuk yoruluyoruz.
Allahtan hoca yerinde değişiklikler yaptı. Takım durduğunda durağanlığa geçtiğinde oyuna müdahale etti.
Kısacası, şehrimin ve benim takımım kazandı. Tabi ki mutlu oluyor insan. Ama görünen köyde kılavuz istemez. Bizde bir söz vardır; kervan yolda düzelir. İşte bu söz futbol için geçerli değil. Transfer tahtasının kapalı olması, takımın kendi kıt kanaat imkanları ile paralarını ödemesi, Berna başkana yeterince yardımcı olunmaması vs, vs, derken bu takımada şükretmek gerekir.
Fakat insan kendi memleketinin takımının daha iyi daha güzel futbol oynamasını istemez mi?
Tabi ki ister.
Sözlerimizin kötülüğü varsa bize, bizimkisi bir aşk hikayesi.
Kayserispor da bizim aşkımız, sevdamız.
Bu takım iyi olduğunda da kötü olduğunda da yanındayız. Herkesinde yanında olması gerekir. Başkanımızında yanındayız.
Biraz eleştiriyide hoş görmek gerekir.
Neden mi?
Gülü seven dikenine katlanırda ondan.
Bugünlükte bu kadar.
Kalın Sağlıcakla.
YORUMLAR