İşte bu söz bizi bitiriyor.
Şehrin kimliği tarihi eserleri ile, binaları ile, yapılan hizmetler ile değerlendirilirken bu şehirde yaşayan insanların şiveleri konuşmaları ilede pekiştirilir.
Bu minvalde, gazetecilerinde bu şehirde yaşananları aktarmak gibi bir sorumluluğu vardır. Bu sorumluluk ile çalışan gazetecilerin eğer can güvenliği yoksa bu şehir güvenilir olmaktan çıkar.
Asayiş konusunda neler yapılabilinir onun emniyet güçlerince bir sorgulanması lazım. Bir meslektaşımızın yaralanması ve ofisinin basılmasına kadar, bir iş insanının darp edilmesine kadar nasıl bir kin oluşması gerekir?
İşte bunu sorgulamak lazım.
Elli kişilik bir grup.
Daha fazlasıda ofis dışında bekliyor.
İnanılır gibi değil.
Bizim başımıza gelmeyeceğini kim garanti edebilir ki?
Sadece yazık ediyorsunuz.
Bu memlekete yazık ediyorsunuz.
Dünya görüşünüz ne olursa olsun?
Birincisi, yaptığınız iş delikanlılığa sığar mı?
Elli kişi ile Televizyon basmak.
Dağbaşı mı burası?
Hemde şehrin göbeğinde.
Ne diyeyim yazıklar olsun.
Kim yaparsa yapsın? Dünya görüşü ne olursa olsun. Bu affedilir bir durum değildir..
Gelelim ikinci konumuza; Ramazanın gelmesi ile birlikte ramazan sohbetleride ramazan programlarıda iyice arttı.
Her belediye kendince vatandaşlarla bir araya geliyor.
Melikgazi Belediyesinin bir programı vardı, oldukça güzel.
Çocuklarla iftar.
Daz daz kuruluyormuş gibi, çocukluğum aklıma geldi.
Tabi bizim zamanımızda böyle etkinlikler yoktu.
Ramazanın anlamına anlam katıldı adeta.
Emeği geçenlerin ellerine gönüllerine sağlık.
Ramazan hani paylaşmaktı ya, hayrınızı gizli verin.
REKLAM ETMEYİN
Orucunuzuda hayrınızıda arıya vermeyin.
Bugünlükte bu kadar.
Kalın Sağlıcakla.
YORUMLAR