Kazanmak güzel şey. Hele hele deplasmanda üç puan almak daha güzel. Kayserispor ilk deplasman puanını Hatay’da 4 gole aldı. Hanesine 3 puanı yazdırarak 12 puana ulaştı. 3 puan alınca eksikleri pek görmez insan ama yinede eksikliklerin yanı sıra defansif hatalarda maçta yok değildi. Hayatspor’un ataklarını kesecek bir stoperin olmaması kale direğimizde patlayan iki sert şut be kalecimizinde iki topu kurtarması galibiyete etken en önemli olaydı bence. Eksiklikler var. Düzeltilir mi? Tabi ki düzeltilir. Durum belli. Takımın primleri ödeyecek parası bile yok. Üç beş iş adamına rica ile takımın primleri geçen hafta ödendi. Ali hoca ne yapsın? Kayseri’de bir tabir vardır. Elini yüzüne alıp Kayserili iş adamlarınında hemde şehir dışındaki iş adamlarından Kayserispor için para istiyor. Verilen primlerin ödenmesi için. Futbolcular profesyonellik gereği prim için maaş için kısacası para için oynar. Bu sahada da belli oluyor. Bu sebeple söz verildi ise sözün yerine getirilmesi gerekiyor. Malum kasa bom boş. İnşallah emekleri boşa gitmez. Bakın Ali Hocam kendisi için, kendi işletmesi için ya da şahsı için bir şey istemiyor. Kayserispor için, takım için bir şey istiyor. Yani her babayiğidin yapacağı bir şey değil bu. Kendi kredinizi Kayserispor için kullanacaksınız. Gelelim oyuna. Kayserispor milli ara öncesi güzel bir galibiyetle 3 puanı hak etti. Milli ara sonunda Trabzon ile oynayacak. Gerçekten fikstür dezavantajını avantaja çevire bilirse puan ya da puanlar almaya devam edecek. İnşallah böyle de olur. 12 puan da şu şartlara göre güzel. Yine diyorum, sevmek sadece bakmakla olmuyor. Sevmenin bir bedeli olmalı. İki üç kişinin sırtına Kayserispor bırakılmamalı. Malum yük ağır. Çatı çökmeden müdahale edilmeli. Benden söylemesi. Bugünlükte bu kadar. Kalın Sağlıcakla.
YORUMLAR