Nerede o eski RAMAZANLAR.
Nerede o eski günler, nerede o eski biz...
Belli bir yaşı geçmiş herkesin dilinde...
RAMAZAN gelmiş, hoş gelmiş.
Bolluk, bereket, huzur getirmiş.
Hepimizde bir koşuşturmaca bir telaş ama tatlı bir telaş... Çok seviyoruz tabi ki... Bir ay da olsa kendimizi dinlenmeye, inzivaya çekiliyoruz. Tüm kötü duygulardan uzaklaşıp, merhametle ve hoşgörü ile bakıyoruz hayata...
RAMAZAN gelmiş, hoş gelmiş.
On bir ayın sultanı başımızın üzerinde yeri var.
Ama maalesef vatandaşın mutfağında yangın var.
Her geçen gün zam haberleriyle uyanıyoruz.
Vatandaş bari şu günlerde nefes alsın.
Tabi ki bu günler nefsimizi terbiye etme günleri, yardımlaşma günleri ama temel gıda ürünlerini evimize götüremezken, fırsatçılar mübarek gün bile dinlemezken insanımız ne yapsın?
Nasıl tadı kaçmasın? O eski günleri nasıl aramasın?
Artık hiçbir şey eskisi gibi değil, değil mi?
Eskiye özlem duyuyoruz, oysa ki bugünlerde gelecek günlerin geçmişi değil mi?
Zaman geçiyor bişekilde, ömür tükeniyor.
Tükenen aslında biziz..
Bizim değerlerimiz, insanlığımız..
Bizler böyle yetiştirilmedik, ufacık şeylerle mutlu olmayı bilen, aza kanaat eden çocuklardık. Önümüze konulan yemeği beğenmemek ne haddimize. Her lokmanın kıymetini bilir, beraber geçirdiğimiz her an için şükür ederdik. Ne her gördüğümüzü istedik, ne de istediğimiz her şey olurdu. Ama öyle depresyona falan girip çıkmadık hiç. Kıyafetlerimiz büyükten küçüğe miras gibi kalır, sökülen varsa tamir edilir asla atılmazdı. Bu yüzden her anne biraz terziydi. Yeni kıyafeti bayramdan bayrama görürdük. Belki de ondan bu kadar kıymetliydi.
Sokaklarda gönlümüzce oynardık, üzerimizin kirleneceğine, annemizden yiyeceğimiz azara bile aldırış etmeden. Yine de mutluyduk, beraber ağlayıp beraber gülmesini de bilirdik. Sabretmeyi de, yokluğu da, insanlara sonsuz güvenmeyi de o günlerde öğrendik.
Yardımlaşmayı, hoşgörülü olmayı, sabrı bir kenara bırakmayalım. Birlik olalım..
Mutlu, huzurlu bol bereketli bir ramazan geçirmeniz dileğiyle… Allah yinisine yitirsin....
YORUMLAR